Βολουδάκης, ή Βολούδης ιστορική οικογένεια της Ίμπρου με ρίζες από τους Πατακούς, έδωσε αρχηγούς και απλούς στρατιώτες στο μετερίζι της τιμής και του χρέους προς την πατρίδα, όσο λίγες οικογένειες. Οι άνδρες τους με την έφεση που είχαν στα γράμματα βοήθησαν τις υποθέσεις της Κρήτης στους δύσκολους καιρούς των επαναστάσεων και της Κρητικής Πολιτείας. Η πρώτη αναφορά στην οικογένεια γίνεται στο προσκλητήριο των νεκρών της επανάστασης του Δασκαλογιάννη το 1770 όπου ο ποιητής ρωτά: <<Που είστε οι Βολουδιανοί , τω Σφακιανό αζάδες Πωκάνετε κ΄ετρέμασι τση Κρήτης οι πασάδες>> Τέσσερα χρόνια αργότερα το 1774 στην σύναξη για να αποφασισθεί η επίθεση των Σφακιανών, κατά του Αγά Αληδάκη στον Εμπρόσνερο, ο καπετάνιος Βολουδόπολος δίνει την συγκατάθεση του για την συμμετοχή και των γυναικών στη μάχη. Ο ποιητής της εποχής Γεωργής Πάτερος γράφει: « ... Γυναίκες, σεις να κάτσετε μαζί με τα παιδιά σας, μα σας κάτω ‘ς τον Πρόσνερο, δεν έναι η δουλειά σας ογλήγορα ‘ς τά σπίθια σας, των λεν’ οι πολεμάρχοι, μα μεις του Πύργου την Τουρκιά την τρώμε και μονάχοι. - Μα μεις δεν απομένομε, μαζί σας θ’ ακλουθούμε, τση Ρωμηοσύνης τον οχθρό κ’ εμείς θα πολεμούμε. - Άς έρθου, σα δε γίνεται, μα η πρώτη των δεν έναι ». είπεν ο Βολουδόπωλος ........... |