και τα έξε μου τσί φέρασι στην τάβλα σκοτωμένους.
Μα σύ ‘σουν ο καλύτερος , Σήφη μου παινεμένε,
κι ούλοι οι Τούρκοι τρέμασι εσένα, αντρειωμένε.
Απού τσί Τσιριντάνηδες αν είχα σου βαρούσι,
δεν ήτον παραπόνεση, γιατί κι αυτοί πονούσι.
Μα ‘να θεριό που το ‘τρεμε Ανατολή και Δύση ,
κρίμα ‘τον ένας κακουλές να μου το καταλύσει.